Herkesin herkese merakı var. Benim merakımda herkes bardak bardak gülüyor ve sinyal hatası veriyor. Lavanta bahçesinde diş macunundan yapılmış iskeletler yürüyor. İskeletlerle herkes bir araya karışıyor ve daha büyük bir herkeslik ediniyorlar. Daha büyük herkes, hızlı adımlarla darmadağınık bir yürüyüşe katılıyor. Demek ki çok daha büyük bir herkes daha varmış.
Bunların klavyelerinde patates yetiştirilebilir, kekik yetiştirilebilir, turp yetiştirilebilir. Tuşların dipleri yıl boyu verimlidir. CV yazmaya yetecekse tuşların altında seks bile yapılabilir. Hakaretin duvarımsı şeffaflığındalar. Buzdan kaleye kumsaldan varabileceklerine inandırılmışlar ve tabelalara sövüyorlar. Dışı boş, sevecen bir kalabalıktalar. Hepsinin birbirlerine olan merakında zil çaldım. Her türlü doğa koşuluna alışkınlarmış gibi adım atmaya başladılar. İkinci zili çalmadım. Meraklarını giderene kadar öyle mal mal yürüyecekler.
Herkesin türevleri, meraklarını gideremeyip takipçi de kasamadıklarında ahşap sinyallere başlıyorlar. Uyduya olan ilgilerini yitiriyorlar ve ders kitaplarına göz atıyorlar. Sonra sadece kendilerini merak edip rahatlıyorlar. İkinci zili çaldım. Duraksadılar. Kendi hayatlarını yorumlayabilene kadar böyle kalacaklar.
. . .
04.07.’19 23:57