Zerrede bir hamal dolaştı. Ah bir güzel ağıt yaktı, ah bir güzel ceylan sevdi. Ücra bir sırra ulaştı. Bu benim kahve tasım. Hamal tasımı ve tarağımı toplayıp bana gitti.
Ses koydum üstüne taşın, dört cihanda yankı buldu. Bulutlar sana nazar etti, ah hamalım! Ah nazar yerin açıldı, kapağını kaldırdılar, nazar suyu akıttılar. Bir girdapta otobüsler falan filan yola çıktı. Gençliklerin harfleri tüm yaşamı kapsadı. Yaşamı deneyimleyemedin, oysa yaşın epey vardı.
Bir kere de hamal dolaştı çok övülen Dünya’yı. Bir kıtayı her kıtaya benzetti. Bir çatalla ittirdi o kıtayı, zarif bir Pangea yaptı onları ve üstüne sapsarı yumurta kırdı. Kıtalar iyi pişti. Birbirine girdiler.
Hamal ham elmayla hâlâ hemhâl oluyor. Bu kadar elma yemesi sağlığına iyi değil. Hamal tepkimeye girdi. Yazık oldu hamala. Tüh!
Hamal hayatı boyunca bir daha elma yemedi. Canı çekmedi. Bünyesi kaldırmadı. Hamalın sağlık sorunları var demek ki. Rahat bırakalım. Dinlensin.
. . .
15.10.’19 02:38