Çok şey hakkında bilmek istediğim çok şey. İnsanlar birer insan içi kırmızısı. Bu yatışmalar bir anlamalar hamuru. Doğada yokuz, yok gibi bir şey.
İtiraz arıyorum. Gövdeler frenk yemişlerinden daha olumlu. Devâsâ vazo karanlıkta mum gibi erirken, bence nelerde ve nerelerde canım çekiyor cismimi sağa ve sola doğru. Klişe bir pazar ertesi. Doğada hiçbir terbiyenin gürültüsü yok. Âdap suyu küçük yaşayışlarda insanların üzerine akıyor. İnsanların edepten, âdaptan, terbiyeden, görgüden haberleri var. Herkes âdap suyuyla yıkansa dünya çok sıkıcı olurdu. Ucuz bir sövgülü kelime oyunu yaparak tahtaya ders notları yazan insanlar yaz ayındalar ve yer altına doğru. Tahtalar âdap suyuyla yıkanıyor, tahtalar terabaytlarca ufuk açıyor, tahtalar ve taşlar… Hayvanların âdap suyu anestezimsi ve fevkalade dünya etkisi.
Çok şey hakkında bilmediğim çok şey. Herkesin aklında herhangi birileri var. Canımızı sokakta bulmadık fakat dünyanın herhangi bir yerinde gereksiz nedenlerle kaybedebiliyoruz. İnsanlık, üzücü bir cesaret.
29.05.’20 00.26