top of page

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 160 (Demli Bir İnsanım)

Üzgü ile usumsarım. Amacımdan çıktığımda on beş yılda hemhâl oldum. Su edeyim, su içsin; bir dilek salısına geldim. Durakların üstüne düşen kısa bir şehir damlası oldum.


Parlak suda tohnayan hayatsız baygın bir insanım; okyanusun öğlesinde öylesine uyur oldum. Sulh içinde narkolepsi, yarım karar kâbus hâli, gündüz vakti ile gecesinde pâmal hâlde zuhûr oldum.


Şık bir gecede samsağım. Bu genel bir hayat hâlim. Aslında oldukça öz giyinimli ve de demli bir insanım. Düştüğüm benlik kuyusu yer çekimsiz. Aklıma doldurduğum berrak su ay ışığından eksiksiz. Çıplak bir şeyler gördüm. Bakarken aval oldum.


Ne hissedersem çöteleyip yarım dolaplara saklamışım. Tuz kokulu vakit geçmiş, hisleri kartopu gibi fırlatmışım. Gizemli gelmiş, nakşetmişim. Ay tozundan kardan adam yapmayı severim.


23.11.’20 02.56

Son Yazılar

Hepsini Gör

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 167 (Ilırım)

Bugün yavaş suskunlukları olan birkaç kişiliğimle barıştım. Tamire götürdüm, getirdim. Yanlış defterde imiş eksik olduğum anılar. Oradan silip öteki deftere aktardım. Hayatın eşiğinde mantıklı temkinl

bottom of page