top of page

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 161 (İyimseyemedim Yine Dünyayı)

Oldurulmuş rehavette mundar olmamak için yaşıyorum. Nükte ile geçen fasla gazla bezle koşmuyorum hem. Yaşıyorum ve düşünemediklerim kendiliğinden güldürü veya üzdürü olageliyor.

İnsiyâkî mânendimi kâbusta kendim tükettim. Kâmî bir peri gibiydi, fevkalâde mâdeydi, sâde bir kahveydi, yarısını içip kendime gelince her rehavet bir saat oldu, nutkumu göl suyunda tuttu kendisi. Nutkumu gevşetmek için yaşıyorum.

Eğer bir gün kötümserler yeni dünya yaparsa orayı görmek için yaşıyorum. Yuğda değdim ağıda, iyimseyemedim dünyayı yine. Öten kuşlar karmaşık sayı ve nereden geliyor senin bağırtın?

Irmağımın uçrası gerginliklerin bağlandığı çeyizlik kuyu. Asırlar sarıya gittiği zaman trafikte yağlanan deniz motoru yaftalanmış da. Bünyesel kiralamalar üçgenlikte sevimsizler. Sadece yaşıyorum ve bu böyle mükemmel bir şey.


24.11.’20 03.49

Son Yazılar

Hepsini Gör

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 167 (Ilırım)

Bugün yavaş suskunlukları olan birkaç kişiliğimle barıştım. Tamire götürdüm, getirdim. Yanlış defterde imiş eksik olduğum anılar. Oradan silip öteki deftere aktardım. Hayatın eşiğinde mantıklı temkinl

bottom of page