top of page

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 18 (Dünya'nın Patlaması Yakın)

Sanırım teselliye gerek yok. Sağanağın selini gördüm. Karıncayı rüzgar uçurur mu? Elma. Çok sakinim nedense.


Tren raydan mı geçiyor, benim içimden mi? Cevabı renksiz, yarının yüzü asık genci... Raydan ve hayattan soğutan demir sesinde demirlerin birbirine çarpması, sürtünmesi. Gıcırdamaları. Demirlerin titremesi. Karnımın içi ağrıyor, çizgiler var ellerimde.


Dünya'nın patlaması yakın. Yakından geçen bir çift el, meselâ bir metre kadar. El Dünya'nın içinde. Dünya'yı ellerim. Dünya ellerimde. Yakından geçen bir çift el. Elin titremesi. Karnın ağrıması. Titreme. Ateşim yok, korkum var. Beynimin patlaması yakın. Dünya'nın cinselliği, okyanusları, develeri ve otobüsleri umrumda değil. Elin beynimi tutup yerinden söküp de başıma çarpacağından eminim.


Deprem olacak. Hareketlenmeye başladım. Mezardan sesler duyuyorum, geçen pazar mezar başındaydım. İntihar keşke günah olmasaydı.



26.2.'15

15.20

Ankara

Son Yazılar

Hepsini Gör

Hoş Beyinsel Gece Yarıları - 167 (Ilırım)

Bugün yavaş suskunlukları olan birkaç kişiliğimle barıştım. Tamire götürdüm, getirdim. Yanlış defterde imiş eksik olduğum anılar. Oradan silip öteki deftere aktardım. Hayatın eşiğinde mantıklı temkinl

bottom of page