Dişlerini fırçalayan ve işe gitmeden özenle hazırlanan düzenli hayat serserilerine konuk olduk. Ne zaman uyuduğu, ne zaman kalktığı belli olmayan ama felsefenin ve psikolojinin dibine vuran düzensiz hayat memurlarına konuk olduk. Hiçbirinden hazzetmedik. Bunlar bizim dünya anlayışımız değillerdi.
Okuduğumuz kitaplar kadar sorgulayabiliyoruz. Yaptığımız çayın tadı nasılsa hayatı o tatla yaşıyoruz. Dinlediğimiz şarkının perdelerinde saklanıyoruz ağaç kovuğuna saklanır gibi ve herkesi o perdelere saklamak istiyoruz. Ben de çokça saklandım okyanus sandığım açık hava hayallerine.
Peki sen hayatında kaplumbağalara kaç kere gülümsedin? Benim bir arkadaşım var; hiç kaplumbağa görmemiş. Peki Dünya’nın yeşilliği? Şu Dünya’da neler yeşermedi ki… Erkekler haftada en az bir gün sinirlenirler. Başka coğrafyalarda tam şu anda en az bir tane insan koşuyor. Dünya üzerinde tam şu anda peynir yemekte olan kim bilir kaç kişi vardır. İnsanlar sıkıldıkça ya genelleme ya benzetme yaparlar. İnsanlar sıkılır. İnsanlar onlar, elleme insanları.
Benim su hâlimi, buz hâlimi, buhar hâlimi gördün. Ben de senin kor hâlini, köz hâlini, kıvılcım hâlini, yangın hâlini gördüm, biliyorum. Bu gece o yüzden suskunum. Seninle maytaplara benzemek, coşmak, mehtaplara benzemek, soğumak, tehlikeli olmak isterdim. Ama işte o yüzden yorgunum. Bunlar bizim dünya anlayışımızdı.
08.09.’17 02:10