Ben melankolik olduğumda kirli ay ışıklarına çarpardım. Notalarımdaki bereler neden varlar sanıyorsun? Öyle bir dokun ki tamir ettim başımı, başım bozulmasın. Başımı bozan çok oluyor.
Durmadan kendime bağırdığım yerdeyim. Sonbaharı saymadım sana ama gitmem gerekiyordu. Öyle bir pastel boya siyahında kal ki ay ışıkları siyahlarla temizlensin. Güzel şarkılar söyle, güzel öt baykuş ile; umudunu ekle ve anı istifinin en altına fındık ezmesi gibi bastırma insanları. Onlar saniyelerin kenarında bekliyorlar. Gerekmeyenleri ittir, havada yükseleceklerdir. Gerekenleri beri çek, onlar senin soğukluğundan üşüyeceklerdir.
Unutulmuş arıların unutulmamış arılara öğütleri olurdu. Yoldan gelip geçenler zeytin ağaçlarının gölgesinde bu öğütleri dinlerdi. O günler bitti, şimdi dikkatsiz insanlar fazla. Arıları dinleseler elbet bir şeyler öğreneceklerdir. Boşuna gezen çok oluyor.
Ve böyle ve böyle ve böyle …
14.09.’17 23.01